ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ; ΤΙ ΚΑΝΕΙ;
Η παθολογία αποτελείται από τις λέξεις πάθο (παθολογία) και λογότυπα (επιστήμη) και είναι ο τομέας της ιατρικής στην οποία οι ασθένειες εξετάζονται με επιστημονική μέθοδο. Είναι κλινική ιατρική και είναι ένας κλάδος της χειρουργική ιατρική. Εξετάζει τις αιτίες των ασθενειών (αιτιολογία), τους μηχανισμούς εμφάνισης ασθενειών (αιτιοπαθογένεση), τον τρόπο που επηρεάζουν τους ιστούς και τα όργανα, τις μορφολογικές ιδιότητες των ασθενών ιστών και οργάνων και τις λειτουργικές διαταραχές που προκύπτουν από αυτές τις αλλαγές.

Η συμβολή της παθολογικής εξέτασης στη διάγνωση της νόσου και ο προσδιορισμός της κατάλληλης θεραπευτικής μεθόδου είναι τεράστια. Σήμερα, η παθολογική εξέταση είναι απαραίτητη για την οριστική διάγνωση πολλών ασθενειών, ιδιαίτερα της διάγνωσης των όγκων, καθώς και των κριτηρίων για τον προσδιορισμό της πρόγνωσης της νόσου.

Ένα άλλο σημαντικό καθήκον της παθολογίας είναι να οργανωθούν κλινικοπαθολογικές συναντήσεις με κλινικούς γιατρούς, να μοιραστούν τα ευρήματα του ασθενούς και της νόσου, να συζητηθούν και να συμβάλουν στον προγραμματισμό της επόμενης θεραπείας του κλινικού ιατρού και στην εκπαίδευση των βοηθών ιατρών και φοιτητών ιατρικής.

Τα δείγματα που εξετάζονται με παθολογία εκτιμώνται κυρίως σε δύο ομάδες:

1. Ιστοί / όργανα που αφαιρούνται από το σώμα με μικρή απόπειρα βιοψίας ή με μεγάλη χειρουργική επέμβαση (παθολογική εξέταση)
2. Κύτταρα βελόνας, αυτοκαταστροφικά κύτταρα ή σωματικά υγρά (κυτταρολογική εξέταση).

Οι ιστοί / όργανα / κυτταρικές συναρμολογήσεις / υγρά που λαμβάνονται με έναν από τους παραπάνω τρόπους ονομάζονται "δείγματα". "Η έκθεση βιοψία είναι έτοιμη για την πρώτη ομάδα δειγμάτων και" κυτταρολογική έκθεση είναι για τη δεύτερη ομάδα.

Τι γίνεται στο εργαστήριο ιατρικής παθολογίας;

Παρακολούθηση βιοψίας (επεξεργασία εισερχομένων δειγμάτων υπό μικροσκόπιο)

Στο Τμήμα Ιατρικής Παθολογίας θα πρέπει να υπάρχουν εργαστηριακά εργαστήρια παρακολούθησης ιστού και χώρους μακροσκοπίας, καθένα από τα οποία διαθέτει επαρκή χώρο εργασίας και σύγχρονο τεχνικό εξοπλισμό.

Σε αυτό το εργαστήριο, όπου οι ιστοί είναι έτοιμοι για εξέταση για διάγνωση ρουτίνας, υπάρχουν αυτόματη συσκευή χρώσης, συσκευή χαρτογράφησης χαρτιού, μικροτόμος, αυτόματη γραφή κασέτας, αυτόματη συρόμενη γραφή, αυτόματο κλείσιμο διαφανειών, αυτόματη ανοσοϊστοχημική συσκευή χρώσης και επαρκής αριθμός έμπειρου τεχνικού προσωπικού.

Μικρές ενδοσκοπικές βιοψίες, βιοψίες τομής, κλπ. Που αποστέλλονται στο εργαστήριο θα πρέπει πρώτα να παραδοθούν στο εργαστήριο παθολογίας με κατάλληλα αεροστεγή δοχεία και σταθεροποιητικά (π.χ. χημικά-φορμαλίνη) διαλύματα.

Τα μεγάλα δείγματα, όπως οι εκτομές οργάνων και τα υλικά ακρωτηριασμού των άκρων, πρέπει να παραδίδονται στο εργαστήριο χωρίς σταθεροποιητικό και χωρίς να χάνεται χρόνο, τυλιγμένα σε καθαρό πανί και ανοίγονται με κατάλληλη ανατομή και φυλάσσονται σε κατάλληλους περιέκτες με διάχυση φορμαλίνης σε όλα τα στρώματα ιστών.

Το συνιστώμενο υλικό αξιολογείται οπτικά από ειδικό γιατρό στο εργαστήριο μακροσκοπίας και εξετάζεται για το βάρος, τις διαστάσεις (μέγεθος), το χρώμα, τη συνοχή και αν υπάρχει ασυνήθιστη αλλοίωση. Στη συνέχεια, λαμβάνεται μεγάλος αριθμός κατάλληλων δειγμάτων αλλοιώσεων χρησιμοποιώντας τυποποιημένες μεθόδους δειγματοληψίας με βάση τον τύπο και την παθολογία του υλικού.

Αυτά τα δείγματα, τα οποία τοποθετούνται σε πλήρως αυτοματοποιημένες συσκευές παρακολούθησης ιστών σε νοσοκομεία που χρησιμοποιούνται από προηγμένα πρότυπα (π.χ. στο νοσοκομείο μας), είναι έτοιμα για διαδικασία εγκάρσιας διατομής μετά από 14-16 ώρες και με βάση την αρχή της διατήρησης των ιστών σε διάφορα χημικά διαλύματα για ορισμένο χρονικό διάστημα. Οι τεχνικοί παθολογίας που εκπαιδεύονται στο επίπεδο του μεταπτυχιακού και του προπτυχιακού προγράμματος, κόβουν αυτά τα δείγματα ενσωματωμένα σε καλούπια παραφίνης σε συσκευές που ονομάζονται μικροτομίες, οι οποίες μπορούν να κάνουν ένα χιλιοστό του λεπτού τμήματος.

Τα τμήματα που λαμβάνονται είναι κολλημένα σε γυαλιά που ονομάζονται διαφάνειες και χρωματίζονται με πρότυπη βαφή ιστών που ονομάζεται αιματοξυλίνη – ηωσίνη. Μετά από αυτή τη διαδικασία, προετοιμάζονται για εξέταση υπό μικροσκόπιο.

Επιπλέον, στα τμήματα της παθολογίας χρησιμοποιήθηκαν για την ταχεία διάγνωση κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και για τον προσδιορισμό του εύρους της χειρουργικής επέμβασης, με βάση το άγγιγμα του φρέσκου ιστού με τη μέθοδο «αποτύπωμα» του λαμά για την εξέταση των χυμένων κυττάρων: Στη συνέχεια, ο ιστός που αποστέλλεται σε ειδική συσκευή -20 / -25 βαθμούς Κελσίου κατεψυγμένο, πάχος μικρομέτρου της μεθόδου κοπής και ταχείας χρώσης βασίζεται στη βάση της χρώσης και προσφέρεται η ενδοεγχειρητική διαβούλευση (κατεψυγμένη τομή). Η κατεψυγμένη διαδικασία χρησιμοποιείται μόνο κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις και δεν είναι ένα διαγνωστικό εργαλείο ρουτίνας.

Ιστοπαθολογικές και κυτταροπαθολογικές εξετάσεις στο εργαστήριο μας:

• Χειρουργική Παθολογία
• Εγκοπή βιοψία
• Εκσπερματική βιοψία
• Βιοψία κοπής
• Βιοψία Punch
• Ενδοσκοπική βιοψία
• Εκτομή οργάνου
• Ακρωτηριασμός
• Διατομή λεμφαδένων
• Ιστοχημεία και ανοσοϊστοχημεία

Πολλοί συμβατικοί ιστοχημειακοί και ανοσοϊστοχημικοί λεκέδες χρησιμοποιούνται στο εργαστήριό μας για διαγνωστικούς σκοπούς.

α) Ιστοχημικές κηλίδες: Είναι μια μέθοδος που είναι παλαιότερη από την IHK ως φθηνότερη και βασική τεχνική. Στόχος είναι να παρουσιαστεί η συσσώρευση ουσιών στο κύτταρο, τα κύρια δομικά στοιχεία ή οι παράγοντες μόλυνσης (βακτήρια, μύκητες) και η χρήση του μειώθηκε με την ευρεία χρήση του IHC και του εκτεταμένου φάσματος του πίνακα.

Ωστόσο, τα μεγάλα αυτά είναι ακόμα διαθέσιμα σε κάθε εργαστήριο λόγω της φθηνής και εύκολης εφαρμογής τους.

β) Ανοσοϊστοχημικές χρωστικές: Πρόκειται για μια διαφορική διαγνωστική μέθοδο που χρησιμοποιεί ανοσολογία με βάση την αναγνώριση και εμφάνιση δομικών στοιχείων ή χημικών αντιδράσεων εντός των κυττάρων με ένα συγκεκριμένο επισημασμένο με χρώμα ένζυμο.

Ο τύπος του όγκου προσδιορίζει την προέλευση του όγκου, την ταυτοποίηση των φυσιολογικών ή ασυνήθιστων προϊόντων που παράγει και, συνεπώς, καθορίζει εάν μπορεί να χορηγηθεί ο τύπος του όγκου ή τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην ειδική θεραπεία του όγκου.

Για παράδειγμα, η παρουσία και ο επιπολασμός υποδοχέων οιστρογόνου (ER) και προγεστερόνης (PR) σε ιστό όγκου στον καρκίνο του μαστού καθορίζει εάν η θεραπεία αποκλεισμού υποδοχέων (tamoxifen) πρέπει να χορηγηθεί μετεγχειρητικά.

Παρομοίως, με την ανίχνευση της παρουσίας μεταλλάξεως c-erb Β2 σε ιστό όγκου, ο ασθενής λαμβάνει στοχοθετημένη θεραπεία (Herceptin). Επιπλέον, χρησιμοποιούνται ανοσοϊστοχημικές μέθοδοι για την ανίχνευση ορισμένων μεταλλάξεων (p-53, Rb, EGFR, CD-117) που παίζουν ρόλο στην αιτιολογία μερικών όγκων.

Επιπρόσθετα, μας επιτρέπει επίσης να λάβουμε κάποια επιπλέον ευρήματα (π.χ. ρυθμό ανάπτυξης όγκου-Ki-67) που μπορεί να δώσει πληροφορίες σχετικά με την κλινική πορεία του όγκου αυτού.

β) Ηλεκτρονική μικροσκοπία: Δεν είναι διαθέσιμη σε κάθε μονάδα παθολογίας, αφού δεν είναι αρκετά φθηνή για να χρησιμοποιηθεί συστηματικά. Ωστόσο, με αυτή τη μέθοδο μπορούν να αποδειχθούν κάποιες συσσωρεύσεις που βασίζονται σε κύτταρα και μη φυσιολογικές αλλαγές οργανενίων που δεν μπορούν να αποδειχθούν από τις προαναφερόμενες συμβατικές μεθόδους. Και ειδικά στην αξιολόγηση των βιοψιών των ιατρικών νεφρών, χρειάζεται συχνά (σε ποιο βαθμό συσσωρεύονται ανοσοσύμπλοκα στα σπειράματα ή ασυνήθιστες συσσωρεύσεις εντός του κυττάρου (αμυλοειδείς ινίδια).

γ) Η μικροσκοπία ανατομής χρησιμοποιείται στο τμήμα μακροσκοπίας στα νοσοκομεία που χρησιμοποιούνται από το προηγμένο πρότυπο για τον διαχωρισμό των προς εξέταση περιοχών σε μικρές βιοψίες.

Για παράδειγμα, τα υλικά νεφρικής βιοψίας που πρέπει να ληφθούν σε ασθενείς με μεταμόσχευση χρησιμοποιούνται για τη διαφοροποίηση μεταξύ σωληναρίων σπειραμάτων ή για να προσδιοριστεί εάν υπάρχει επαρκής αριθμός σπειραμάτων στην βιοψία που λαμβάνεται για τον προσδιορισμό του τύπου της σπειραματονεφρίτιδας.

ΚΥΤΤΑΡΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ
Στη μονάδα κυτοπαθολογίας εξετάζονται κυτταρολογικά υλικά, γυναικολογική κυτταρολογία και μη γυναικολογία (προσεγγίσεις λεπτών βελόνων, ορολογικές εκκενώσεις, κοιλιακά υγρά πλύσης, βρογχικές και βρογχοκυψελιδικές πλύσεις, πτύελα και κυτταρολογία ούρων, εγκεφαλονωτιαία υγρά κλπ.). Για τα κυτταρολογικά υλικά, οι διαδικασίες παραπομπής διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο του παραληφθέντος υλικού. Η κυτταρολογία με βάση το υγρό χρησιμοποιείται στην κυτταρολογική εξέταση του τραχήλου της μήτρας.

Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι επιτρέπει ανοσοκυτταροχημικές μελέτες με την παρασκευή ενός κυτταρικού μπλοκ. Κατά την παρασκευή σωματικών υγρών, παρασκευάζονται επιχρίσματα, παρασκευάσματα κυτταρο-φυγοκεντρητών και κυτταρικά τεμάχια όταν υπάρχει διαθέσιμο επαρκές υλικό. Διεξάγονται ανοσοκυτταροχημικές μελέτες κατά την αξιολόγηση όλων των κυτταρολογικών υλικών, ιδιαίτερα της κυτταρολογικής αναρρόφησης και των ορών. Η αξιολόγηση της επάρκειας της κρεβατοκάμαρας πραγματοποιείται με προσεγμένες βελόνες που λαμβάνονται από βαθιές μάζες από ακτινολόγους.

Κυτταροπαθολογικές εξετάσεις στο εργαστήριο μας:

• Γυναικολογική κυτταρολογία
• Δοκιμή προσυμπτωματικού ελέγχου δοκιμής PAP
• Μη γυναικολογική κυτταρολογία
• Λεπτής κυτταρολογικής αναρρόφησης βελόνας
• Περικαρδιακή συλλογή
• Εξωσωματική συλλογή
• Κοιλιακά υγρά
• Κυστίδια υγρών
• Εγκεφαλονωτιαίο υγρό
• Κυτταρικό μπλοκ
• Κυτταρολογία αποτύπωσης
• Τεχνικές κυτταροχημικής χρώσης
• Τεχνικές ανοσοκυτταροχημικής χρώσης

Επιστημονική Αυτοψία:
Η αυτοψία είναι μια ιατρική εξέταση του σώματος προκειμένου να αποκαλυφθούν οι αιτίες θανάτου των ασθενειών και οι επίσημες αλλαγές που προκαλούν στα όργανα και τους ιστούς. Πρόκειται για τη διαδικασία που χρησιμοποιούν οι παθολόγοι για να διερευνήσουν τους μηχανισμούς διάγνωσης και θανάτου ασθενών που πεθαίνουν στο νοσοκομείο και στη συνέχεια να εκπαιδεύσουν τον κλινικό για την επιτυχή διάγνωση και θεραπεία ασθενειών που παρουσιάζουν παρόμοιες κλινικές καταστάσεις.

Η ιδανική αυτοψία είναι η πλήρης αυτοψία που εκτελείται με το άνοιγμα της κεφαλής, του θώρακα και της κοιλιακής κοιλότητας μαζί και τη συστηματική ανατομή των οργάνων που αφαιρούνται από αυτές τις 3 κοιλότητες. Μερική αυτοψία μπορεί επίσης να βοηθήσει στη διάγνωση εάν είναι απαραίτητο. Για ορισμένες ασθένειες (λύσσα κ.λπ.) απαιτείται αυτοψία.

Τα δείγματα ιστών και κυττάρων που λαμβάνονται από το σώμα του ασθενούς με όλες τις αναφερόμενες μεθόδους υποβάλλονται στις απαραίτητες διαδικασίες και οι πληροφορίες σχετικά με τη διάγνωση και πρόγνωση που θα διαμορφώσουν τη θεραπεία του ασθενή αναφέρονται στον σχετικό κλινικό ειδικό με την έκθεση που συντάχθηκε από τον ειδικό ιατρό στο εργαστήριο παθολογίας.

Για παράδειγμα: Στο γαστρεντερικό (γαστρεντερικό) σύστημα που αποστέλλεται στο εργαστήριο, μικροσκοπικά υλικά ενδοσκοπικής βιοψίας μπορούν να διαγνωσθούν ως «γαστρίτιδα», προκαρκινική κυτταρική μεταβολή «δυσπλασία» ή καρκίνος του εντέρου. Το υλικό της βιοψίας του τραύματος του τριχωτού που λαμβάνεται από τον ασθενή που πάσχει από τριχόπτωση ανιχνεύεται και μπορεί να προσδιοριστεί η θεραπεία που προκαλεί την απώλεια.